فوق اشباع

الان داشتم یه جست و جویی می کردم ببینم تو دنیای گیم تو صنعت تولید ابزارهای جدید چی هست چی نیست؛ یه بنده خدایی به مبحث اشباع در حوزه بازی اشاره کرده بود. این تو صنعت آی تی هم هست.

استاد درس مدیریت استراتژیک ما می گفت که آی تی این مزیت رو داره که با هر حوزه ای ترکیب بشه. این یه بخشیش درسته.

منتها انسان چقدر مگه تو حوزه مجازی ظرفیت داره؟ اونم تو این دوره و زمونه. یه چیزی مثل غذا که کاملا مادیه، همیشه بازار خودشو داره. بالاخص وقتی گشنه ته و داری از میدون انقلاب خیابون کارگر رد می شی، یاد خاطرات فلافل های سلف سرویسش که برات زنده بشه ...

منتها همین الان، من که دیگه حال ندارم بازی آشغال دانلود کرده و سپس بعد از چند دقیقه پاکش نمایم.

این مطلب رو هم در نظر داشته باشیم که مگه چند نفر بهترین غذاهای تهران رو می چشن و ذائقه شون با اون هماهنگ شده؟ در مقابل بچه های ایرانی بهترین و گرون ترین بازی های جهانی رو تقریبا رایگان تجربه می کنن.